woensdag 13 februari 2013

Ridder Anton en zijn Paardje: krijgen wonderlijke hulp uit onverwachte hoek

Het waren een paar Wonderlijke dagen voor Ridder Anton en zijn Paardje in Parijs. Niet alleen was Paardje ziek.. Ridder Anton had hem ook goed te pakken! Zijn harnas begon na een paar dagen zelfs wat te roesten van al het gesnotter en gezweet.

Nu de koene ridder niet meer voor zijn trouwe viervoeter kon zorgen.. en zijn viervoeter niet voor hem werden ze gedwongen om hulp in te schakelen van een wildvreemde! Op wereldreis kom je nu eenmaal niet gauw vrienden tegen.

Gelukkig stond er zomaar een feestvarken voor de deur. Naar eigen zeggen liep hij over straat tot hij opeens een bekend geluid hoorde: een stevige beat (wat bij aankomst bij de hotelkamer van onze zieke helden geen dansmuziek bleek, maar een aanstekelijk hoestsalvo van twee ongelofelijk zielig kijkende hoopjes ellende).

Het feestvarken bedacht zich een paar seconden, en liep daarna met ferme tred de kamer binnen. Zakdoeken werden routinematig door hem ververst, net als de onderbroeken, pyama's en dekens. Je vraagt je af waar zo'n big heeft leren moederen. Wie weet komen we er nooit achter.

Gelukkig is iedereen nu weer helemaal de oude. En ja, je raadt het al: Een Frans feestvarken laat twee opgeknapte bohemiens natuurlijk niet zomaar verder reizen zónder een fatsoenlijk Frans afscheidsfeestje.



zaterdag 9 februari 2013

Een Wonderlijk avontuur van Ridder Anton en zijn Paardje

Ik denk vaak aan Rusland. Maar vandaag kan ik nét doen alsof ik er écht ben! Paardje ga je mee?


Wat denk je zelf?



Je hebt gelijk Paardje, dit is véél beter dan Rusland. Zelfs al ben ik een koene ridder en hou ik wel van een beetje afzien.


"Ridder Anton, we kunnen wel op wereldreis gaan om die kou in Nederland te ontlopen. Maar laten we dan in hemelsnaam niet op zo'n winderige plek gaan staan. Nu krijg ik alsnog een druipneus!"
Ridder Anton hoort het niet eens. Dromerig verzucht hij "Wat een mooi uitzicht hè?"
"Ja, wel een mooi uitzicht.", antwoord Paardje oprecht. En hij veegt z'n snuit nog maar eens af aan de reling van de brug.




"Je hebt gelijk Paardje. Sommige dingen zijn ook heel mooi van beneden."
"Ik ben blij met je nieuwe inzicht Anton. Je hoeft inderdaad niet ergens op neer te kijken om er van te genieten."
"Ridder Anton. Het is Rídder Anton, Paardje. Ik ben ook heel blij met mijn verrijkte zelfbewustzijn. Kom, laten we de trappen van het Sacre Coeur beklimmen en op Parijs neerkijken."