zondag 20 oktober 2013

Vandaag eens even geen knuffels maken,
maar knikkerzakken voor de inzamelingsactie van Edukans.

http://schoenmaatjes.edukans.nl/

Vriendje van Van.


De Witte Merel is een echte .. daredevil!


Vriendje Van.


"Dat kan wel zijn, maar moet ik dan persé óók een vriend?"


"Weetje.. vriendschap: da's pas mooi."

Als De Witte Merel érgens blij van wordt, dan is het wel van..


De Witte Merel doet een poging tot sociaal wenselijk gedrag.


zondag 2 juni 2013

Ridder Anton en Paardje hebben het vreselijk warm







"Als ik denk aan al die mensen in Nederland. Met die kou en regen en zo, windvlagen. Hoorde je van die winterjassen? En dan elke keer, 's ochtends.. En dan 's middags uit het raam kijken en nog stééds. Wind, regen.."
Paardje zwaait met zijn staart. Het verkoelt hem nauwelijks, toch stelt het hem gerust. Zoals een repeterende beweging altijd troost geeft. "Ja, triest Anton.."
"Ridder Anton."

donderdag 23 mei 2013

Zijn we er al?

Afgelopen weekend is een Wonderlijk Wezen helemaal alleen naar Utrecht afgereisd om naar z'n nieuwe vriendinnetje te gaan. Toen hij hoorde dat ze in maart dertig is geworden, had hij zooo met haar te doen! Want weet je, er zijn echt mensen die denken dat je dan te oud bent voor knuffelen. Schande toch?! Gelukkig bestaan er Wonderlijke Wezens met een Missie! Het echte knuffelen begint nu pas ECHT!

Knuffelen in Koewacht

Wonderlijke Wezens Kelly (ook wel Wendy genoemd) en Benedicte zijn goed terechtgekomen. Helemaal op de grens met België in een klein klein dorpje. Maar wat maak ik je wijs.. je ziet toch zo dat ze geen betere nieuwe vriendjes hadden kúnnen vinden!?

woensdag 13 februari 2013

Ridder Anton en zijn Paardje: krijgen wonderlijke hulp uit onverwachte hoek

Het waren een paar Wonderlijke dagen voor Ridder Anton en zijn Paardje in Parijs. Niet alleen was Paardje ziek.. Ridder Anton had hem ook goed te pakken! Zijn harnas begon na een paar dagen zelfs wat te roesten van al het gesnotter en gezweet.

Nu de koene ridder niet meer voor zijn trouwe viervoeter kon zorgen.. en zijn viervoeter niet voor hem werden ze gedwongen om hulp in te schakelen van een wildvreemde! Op wereldreis kom je nu eenmaal niet gauw vrienden tegen.

Gelukkig stond er zomaar een feestvarken voor de deur. Naar eigen zeggen liep hij over straat tot hij opeens een bekend geluid hoorde: een stevige beat (wat bij aankomst bij de hotelkamer van onze zieke helden geen dansmuziek bleek, maar een aanstekelijk hoestsalvo van twee ongelofelijk zielig kijkende hoopjes ellende).

Het feestvarken bedacht zich een paar seconden, en liep daarna met ferme tred de kamer binnen. Zakdoeken werden routinematig door hem ververst, net als de onderbroeken, pyama's en dekens. Je vraagt je af waar zo'n big heeft leren moederen. Wie weet komen we er nooit achter.

Gelukkig is iedereen nu weer helemaal de oude. En ja, je raadt het al: Een Frans feestvarken laat twee opgeknapte bohemiens natuurlijk niet zomaar verder reizen zónder een fatsoenlijk Frans afscheidsfeestje.



zaterdag 9 februari 2013

Een Wonderlijk avontuur van Ridder Anton en zijn Paardje

Ik denk vaak aan Rusland. Maar vandaag kan ik nét doen alsof ik er écht ben! Paardje ga je mee?


Wat denk je zelf?



Je hebt gelijk Paardje, dit is véél beter dan Rusland. Zelfs al ben ik een koene ridder en hou ik wel van een beetje afzien.


"Ridder Anton, we kunnen wel op wereldreis gaan om die kou in Nederland te ontlopen. Maar laten we dan in hemelsnaam niet op zo'n winderige plek gaan staan. Nu krijg ik alsnog een druipneus!"
Ridder Anton hoort het niet eens. Dromerig verzucht hij "Wat een mooi uitzicht hè?"
"Ja, wel een mooi uitzicht.", antwoord Paardje oprecht. En hij veegt z'n snuit nog maar eens af aan de reling van de brug.




"Je hebt gelijk Paardje. Sommige dingen zijn ook heel mooi van beneden."
"Ik ben blij met je nieuwe inzicht Anton. Je hoeft inderdaad niet ergens op neer te kijken om er van te genieten."
"Ridder Anton. Het is Rídder Anton, Paardje. Ik ben ook heel blij met mijn verrijkte zelfbewustzijn. Kom, laten we de trappen van het Sacre Coeur beklimmen en op Parijs neerkijken."




dinsdag 8 januari 2013

Beertje Billenruiker spreekt:


"Het was een hele eer om als piek te dienen. Wonderlijk maar waar. Boven in de kerstboom.
Een hoogtepunt in mijn carrière."

Vanaf vandaag is Beertje B. weer te vinden tussen de kussens in de bank.