Ridder Anton en Paardje hebben het vreselijk warm

"Als ik denk aan al die mensen in Nederland. Met die kou en regen en zo, windvlagen. Hoorde je van die winterjassen? En dan elke keer, 's ochtends.. En dan 's middags uit het raam kijken en nog stééds. Wind, regen.."
Paardje zwaait met zijn staart. Het verkoelt hem nauwelijks, toch stelt het hem gerust. Zoals een repeterende beweging altijd troost geeft. "Ja, triest Anton.."
"Ridder Anton."